Անրի Կարտիե-Բրեսոն (22.08 1908 – 3.08. 2004) անվանում են ֆոտոռեպորտաժի և ֆոտոլրագրության հայրը։ Նա չէր ուզում խառնվել մարդկանց կյանքերին. ֆիքսելով փողոցային կադրեր, նա միշտ մնում էր կարի հետևում, բռնելով պահը, կոմպոզիցիան, լույսը։
Առնչվող՝ Դորա Մաար. Պիկասոյի մուսան և լուսանկարիչը
Շրջադարձային պահը իր արվեստի մեջ եղել է 1930-ական թվականները, երբ Բռեսոնը շատ ճանապարհորդում էր, բացահայտելով արշխարհը իր համար։ Սկզբում արևելյան եվրոպայով՝ Բելգիա, Գերմանիա, Լեհաստան, Վենգարիա, այնուհետև Իտալիա և Իսպանիա։ Իր ընկերոջ ուղեկցությամբ, գրող Անդրեյ Պիեռա դե Մանդիռգուսի, սկսվում է իրական իշխանությունը, որի նպատակը չէր լուսանկարչական հաշվետվությունը, այլ ոչ շտապ զբոսանքը։
Անդրեր Պիերը ավելի ուշ գրել է «Նայելով Անրի Կարտյե Բերսոնին ես երբեք չեմ կարողանում մոռանալ 1930,1931 թվականները։ Այն ժամանակ, երբ մենք ճանապարհորդում էինք ավտոբուսով ամբողջ եվրոպայով «թափառաշրջկությունը» Փարիզում, երբ ես տեսա փառահեղ լուսանկարչի ծնունդը»։