Պատասխանատուներ՝
Ջուլիա Ասրյան, Սոֆի Առաքելյան
Թեմա՝
Քաղաքային լուսանկարչություն
Մասնակիցներ՝
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի միջին դպրոցի սովորողներ։
Նախագծի նպատակը՝
Երեխաներին ծանոթացնել քաղաքային լուսանկարչության հետ։
Արդյունքներձ՝
Միջին դպրոցի սովորողների հետ միասին ստեղծել լուսանկարչական շարքեր, որոնք ձմեռային ճամբարի ընթացքում կներկայացվեն առցանց ցուցահանդեսների տեսքով։
Ի՞ՆՉ Է ՔԱՂԱՔԱՅԻՆ ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
Քաղաքային լուսանկարչության թեման հիմնականում հասարակական վայրերում գտնվող մարդիկ են։ Ավելի ճիշտ, քաղաքային լուսանկարչությունը կարելի է բնութագրել որպես ժանր, որը չի ներառում կեցվածք և բեմադրություն, որտեղ լուսանկարիչը հետազոտում և ֆիքսում է ժամանակակից հասարակությունը և կերպարների և նրանց շրջապատի հարաբերությունները:
Քաղաքային լուսանկարչության հիմնական տարրերն են՝ ինքնաբուխությունը, ուշադիր դիտումը և «լայն բացված աչքերը», պատրաստակամությունը լուսանկարելու այն ամենը, ինչ հայտնվում է տեսադաշտում և թվում է իմաստալից, հուզիչ, հետաքրքիր:
Քաղաքային լուսանկարչության մեկ այլ առանցքային կողմն այն զգացումն է, որ կադրն արվել է չպլանավորված, առանց նախնական համաձայնության: Հետևաբար, հանրային միջոցառումների ժամանակ արված լուսանկարները սենսացիաներով տարբերվում են պատահականներից. առաջին դեպքում հազվադեպ է հնարավոր ինքնաբուխ կադր անել: Այնուամենայնիվ, դրանք կարող են դասակարգվել նաև որպես քաղաքային լուսանկարչություն. ժանրի ներսում միշտ տեղ կա ճկունության և փորձարկումների համար:
Քաղաքային լուսանկարչությունով զբաղվել են ՝