Ստեղծագործության նշված ժամապակահատվածում բազում մարդիկ հույսերը չէին կորցնում և սպասում էին օգնության իշխանությունից, սակայն այդպես էլ չէին ստանում պատասխան։ Ուժ և իշխանություն ունեցող մարդիկ հաճախ չարաշահում էին իրենց դիրքը, բայց խեղճ գյուղացիները այդպես էլ հույսները չէին կորցնում։ Գլխավոր հերոսը մինչև մահը հավատում էր, որ կտեսներ իր աքսորված բարեկամին և այդ հույսով էլ սպասում էր ցարի պատասխանին, որին այդպես էլ ականատես չեղավ։ Անգամ իրենց համար թանկարժեք թուղթը և ոսկյա գրիչը չփոխեցին իրավիճակը։